Connect on LinkedIn
Το ODReurope ολοκλήρωσε χθες την πρώτη online διασυνοριακή διαμεσολάβηση στην Ελλάδα αξιοποιώντας πλήρως τα μεγάλα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας και επιλύοντας τη διαφορά χωρίς τη φυσική παρουσία των μερών. Πρόκειται για την πρώτη διαμεσολάβηση που γίνεται στη χώρα μας με διαδικασίες online, με το συνδυασμό τριών μέσων επικοινωνίας μεταξύ διαμεσολαβητή και μερών και με τον διαμεσολαβητή να βρίσκεται σε διαφιορετική χώρα από τα μέρη.
Μέρη της διαφοράς: Ελληνίδα που διαμένει στο Λονδίνο (αγοράστρια) και μια εταιρεία πώλησης μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που εδρεύει στο Λονδίνο (εταιρεία).
Διαμεσολαβητής: Έλληνας διαπιστευμένος διαμεσολαβητής με έδρα τη Θεσσαλονίκη
Μέσο: Skype, e mails και τηλεφωνική επικοινωνία
Το ιστορικό της υπόθεσης: Η αγοράστρια επέλεξε να αγοράσει από την εταιρεία ένα αυτοκίνητο αξίας 8000 λιρών Αγγλίας, το οποίο η εταιρεία παρουσίασε ως απολύτως αξιόπιστο και σε άριστη μηχανική κατάσταση. Κατέβαλε προκαταβολή 1000 λιρών με τη συμφωνία να αναθέσει σε μια ανεξάρτητη ιδιωτική αγγλική εταιρεία εκτίμησης αυτοκινήτων, την CAR+, τον μηχανολογικό και γενικό έλεγχο του αυτοκινήτου και να ολοκληρωθεί η αγορά μετά την έγκρισή της. Η CAR+ παρουσίασε στην αγοράστρια ένα report το οποίο έβρισκε το αυτοκίνητο καλό σε γενικές γραμμές αλλά έγραφε ρητά πως σημεία του ελέγχου δεν μπόρεσαν να υλοποιηθούν λόγω των κακών καιρικών συνθηκών την ημέρα του ελέγχου. Η εταιρεία διαβεβαίωσε την αγοράστρια πως το αυτοκίνητο ήταν αξιόπιστο ακόμη και στα σημεία που δεν ελέγχθηκαν, προσθέτοντας πως το μόνο πρόβλημα που είχε διαπιστωθεί παλιότερα ήταν το ψυγείο το οποίο όμως αντικαταστάθηκε μέ νέο. Έδωσε μάλιστα εγγύηση 1 έτους στα μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου. Η αγοράστρια προχώρησε στην καταβολή των υπόλοιπων χρημάτων και έτσι ολοκληρώθηκε η αγοραπωλησία. Την ίδια μέρα που η αγοράστρια πήρε το αυτοκίνητο, οδηγώντας προς το σπίτι της και βγαίνοντας στον αυτοκινητόδρομο, όπου μπορούσε να αναπτύξει μεγαλύτερη ταχύτητα, διαπίστωσε πως το αυτοκίνητο δεν ανταποκρίνονταν. Επικοινώνησε με την εταιρεία η οποία αρνήθηκε το πρόβλημα, αποδίδοντάς το σε κάτι που η ίδια δεν έκανε σωστά. Μάλιστα επικαλέστηκε και το report της CAR+ με βάση το οποίο η αγοράστρια με δική της ευθύνη προχώρησε στην αγορά. Τις επόμενες δύο εβδομάδες η αγοράστρια υποχρεώθηκε σε μια σημαντική ταλαιπωρία και έξοδα αναζητώντας το μηχανολογικό πρόβλημα του αυτοκινήτου και διαπιστώνοντας πως τελικά ήταν το σύστημα τροφοδοσίας καυσίμου. Ζήτησε από την εταιρεία αναστροφή της πώλησης και επιστροφή όλων των χρημάτων. Η εταιρεία αρνήθηκε κατηγορηματικά. Η αγοράστρια απείλησε την εταιρεία πως θα κινήσει νομικές διαδικασίες σε βάρος της και η εταιρεία απάντησε με τον ίδιο τρόπο. Η αγοράστρια συμβουλεύτηκε δικηγόρο, ο οποίος την ενημέρωσε για το υψηλό κόστος των νομικών διαδικασιών στην Αγγλία και την μεγάλη χρονική καθυστέρηση, προτείνοντάς της να επιδιώξει λύση μέσω διαμεσολάβησης. Η αγοράστρια στράφηκε στο ODReurope, το οποίο επικοινώνησε με την εταιρεία η οποία δέχθηκε τη διαμεσολάβηση.
Χρονική διάρκεια διαδικασίας: 11 ημέρες (μη συνεχόμενες, με επικοινωνία με τα δύο μέρη της διαφοράς)
Περιγραφή διαδικασίας: Ο διαμεσολαβητής επικοινώνησε ξεχωριστά με τα μέρη ακούγοντας την κάθε πλευρά. Επειδή ο διάλογος ανάμεσα στα μέρη είχε οξυνθεί αρκετά επέλεξε να μην κάνει κοινές συνεδρίες, αλλά μόνο ιδιωτικές. Η εταιρεία υποστήριξε πως η αγοράστρια έλαβε την απόφασή της μετά από έλεγχο που έκανε με εκτιμητή δικής της επιλογής, πως η ίδια έκανε κακή χρήση του αυτοκινήτου και πως όταν κάποιος αγοράζει ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο αναλαμβάνει ένα φυσιολογικό ρίσκο να υπάρξει κάποιο πρόβλημα. Η αγοράστρια υποστήριξε πως η εταιρεία την διαβεβαίωσε ψευδώς πως το αυτοκίνητο είναι αξιόπιστο ακόμη και στα μέρη που δεν ελέγχθηκαν, πως η ίδια δε θα μπορούσε να προκαλέσει πρόβλημα στο σύστημα τροφοδοσίας καυσίμου, που αποδείχθηκε ελαττωματικό και πως εφόσον πήρε κάτι άλλο από αυτό που πλήρωσε η εταιρεία όφειλε να της επιστρέψει τα χρήματα.
Συμφέροντα των μερών: Τα μέρη άρχισαν σταδιακά να μετακινούνται από την αρχική τους θέση με βάση τα συμφέροντα που είχαν και τα οποία άρχισαν να διαφαίνονται από την πρώτη στιγμή. Η αγοράστρια ήθελε το αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις της και δεν είχε τη χρονική πολυτέλεια για δικαστικές ενέργειες. Σε περίπτωση που δεν βρίσκονταν άμεσα λύση θα αναγκάζονταν να αγοράσει ένα ακόμη αυτοκίνητο ελπίζοντας κάποια στιγμή στο μέλλον να δικαιωθεί δικαστικά για την αγορά του πρώτου. Η εταιρεία δεν ήθελε να εμπλακεί σε μια δικαστική διαμάχη που θα της κόστιζε σε φήμη και δικαστικά έξοδα και φοβόταν την περίπτωση ατυχήματος, το οποίο ήταν πιθανό με ένα αυτοκίνητο αυτής της κατάστασης και θα μπορούσε να δημιουργήσει σοβαρές ποινικές ευθύνες σε βάρος της.
Αποτέλεσμα: Η αγοράστρια δέχθηκε να μην της επιστραφούν τα χρήματα αλλά να αντικατασταθεί το σύστημα τροφοδοσίας καυσίμου και να γίνει πλήρη επιδιόρθωση κάθε άλλης μηχανικής βλάβης του αυτοκινήτου που θα προέκυπτε από τον έλεγχο. Επίσης αξίωσε να της αποσταλούν τα τιμολόγια αγοράς των ανταλλακτικών και να της δοθεί εγγύηση για κάθε συμπληρωματική εργασία. Η εταιρεία δέχθηκε να αναλάβει την επισκευή με έξοδά της, αλλά σε συνεργείο αυτοκινήτων της δικής της επιλογής, συμφώνησε να παραδώσει η αγοράστρια το αυτοκίνητο για επισκευή με δικά της έξοδα μεταφοράς και να δοθεί στην εταιρεία διάστημα 2 εβδομάδων για την ολοκλήρωση των εργασιών. Επιπλέον αξίωσε να μη διεκδικήσει η αγοράστρια αποζημίωση για τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε για τη διάγνωση του προβλήματος σε άλλα συνεργεία, ούτε τα έξοδα που προέκυψαν από τη μη χρήση του αυτοκινήτου και τη χρήση άλλων μέσων μεταφοράς μέχρι την επισκευή του αυτοκινήτου της.
Τα μέρη υπέγραψαν ένα ιδιωτικό συμφωνητικό το οποίο περιελάμβανε όλες τις υποχρεώσεις της κάθε πλευράς το οποίο και εκτέλεσαν πλήρως.
Για λόγους προστασίας του απορρήτου της διαδικασίας έχουν τροποποιηθεί κάποια από τα στοιχεία της υπόθεσης.
Copyright ODReurope/ΠέτροςΖουρδούμης.