Connect on LinkedIn
Δύο ακόμη υποθέσεις μέσα στο 2014 αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι τα δικαστήρια στη Μεγάλη Βρετανία είναι διατεθειμένα να λάβουν υπόψη τους τη συμπεριφορά των μερών στο διάστημα που προηγείται των δικαστικών ενεργειών και να την χρησιμοποιήσουν ως βάση για τον καταλογισμό των δικαστικών δαπανών και την επιβολή συμφωνιών.
Στην υπόθεση Garritt-Chritchley & ΙΑΡ κατά Ronnan & Anor, το High Court τιμώρησε τον έναν διάδικο επειδή αρνήθηκε να συμμετάσχει σε διαμεσολάβηση με το άλλο μέρος για την επίλυση της διαφοράς τους. Το Δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το ότι η «δυσπιστία και αντιπάθεια» του διαδίκου μπορούν να αποτελούν επαρκή λόγο για άρνηση συμμετοχής σε διαμεσολάβηση, λέγοντας χαρακτηριστικά. «...είναι ακριβώς εκεί όπου υπάρχουν συναισθήματα δυσπιστίας ανάμεσα στα μέρη, που οι ικανότητες του διαμεσολαβητή είναι χρήσιμες…».
Στην υπόθεση Emirates Trading Agency κατά Prime Metals, το High Court επέβαλε στα μέρη την υποχρέωση να «επιδιώξουν να επιλύσουν τη διαφορά τους με φιλική συζήτηση» για μια περίοδο τεσσάρων εβδομάδων. Το δικαστήριο έκανε αναφορά στην υποχρέωση που έχουν τα μέρη μιας διαφοράς στο να συζητούν και να διαπραγματεύονται καλόπιστα δηλαδή σεβόμενοι όπως τόνισε «την ειλικρίνεια και την τήρηση των κανόνων καλής πίστης στις εμπορικές συναλλαγές».
Copyright ODReurope/ΠέτροςΖουρδούμης